- เมื่อการพบและจากลามาพร้อมกันในเดือนเมษาหน้าร้อน -

 

I named her April. 

we met in April and we parted in April.

สวัสดีเดือนเมษายน..

วันนี้เราก็แค่อยากจะมาเล่าเรื่องราวการจากลาที่ทำให้เราปวดใจมากเรื่องหนึ่ง มันเป็นเรื่องของกระรอกน้อยเพศเมียตัวหนึ่งที่ตกจากรังที่อยู่บนกิ่งชมพู่หน้าบ้านในวันที่พายุเข้า สุนัขที่เราเลี้ยงไว้ที่บ้านไปคาบกระรอกเด็กอายุไม่ถึงเดือนมาจากไหนก็ไม่รู้ ตัวเล็กมาก ตาก็ยังไม่ลืม หูก็ยังไม่เปิดซะด้วยซ้ำ พี่ชายของเราไปแย่งมาจากปากที่มันคาบอยู่ มันเป็นการต่อสู้ระหว่างสุนัขกับคนเพื่อแย่งชิงกระรอกที่ฟังดูตลก แต่ทว่าสุนัขของเราดูจะหวงกระรอกตัวนั้นไม่เบา มันไม่ได้อยากกัดให้ตาย แต่มันคาบมาให้คนที่บ้านเห็นเหมือนอยากจะดูแล ตอนแรกพี่ชายของเราเอากระรอกเด็กตัวนั้นมาใส่กล่องไว้ประมาณช่วงวันที่ 2 เมษายนที่ผ่านมา ตอนแรกเราไม่ได้สนใจเลย ด้วยความที่ว่าไม่เคยเลี้ยงหรือสนใจจะเลี้ยงสัตว์จำพวกนี้

แต่เมื่อเวลาผ่านไปสองวัน.. เราก็ไม่เห็นว่าพี่ชายของเราจะดูแลมัน ป้อนน้ำหรือป้อนนมมัน ด้วยความสงสาร เราก็เลยรับมาเลี้ยงเอง ในตอนแรกเราพากระรอกตัวนั้นใส่กล่องไปวางไว้ที่เดิมตรงที่กิ่งชมพู่หักลงมา หวังว่าแม่ของมันจะมารับลูกไป เราเห็นแม่มันมา ตัวสีเดียวกันกับลูกกระรอกตัวนั้น ลักษณะเหมือนกัน แต่แม่กระรอกกลับไม่คาบลูกมันไปอย่างที่เราคิดเอาไว้ ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแม่กระรอกถึงไม่เอาลูกของมันเอง

สุดท้าย.. เราก็กลายมาเป็นแม่เลี้ยงจำเป็น ด้วยความที่เป็นมือใหม่หัดเลี้ยง เราก็เปิดคอมหาข้อมูลวิธีการเลี้ยงกระรอกเด็ก เข้าร่วมกลุ่มกระรอกใน Facebook ขอคำแนะนำจากคนที่เขาเลี้ยงกระรอก เราเลี้ยงกระรอกตัวนั้นแบบมือใหม่หัดเลี้ยง เลี้ยงตามคำแนะนำของคนในกลุ่ม และเราก็ตั้งชื่อให้มันว่า 'เอพริล' เพราะเราเจอกันในเดือนเมษายน ถือว่าเป็นโชคชะตาก็แล้วกันนะ..

หนึ่งวันผ่านไปเป็นหนึ่งอาทิตย์ เราตกหลุมรักเจ้าเอพริลอย่างโงหัวไม่ขึ้น ความน่ารักของมันทำให้ใจของเราที่คิดว่ามั่นคงต่อสุนัขหวั่นไหว เราเคยคิดว่าตัวเองเป็น DOG LOVER เพราะรักสุนัขมาก เลี้ยงสุนัขมาโดยตลอด แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไป เราปันใจให้กระรอกตัวเล็กตัวนั้น เราประคบประหงมเจ้าเอพริลเหมือนลูกในไส้ ตื่นแต่เช้าทุกวันเพื่อชงนมแพะป้อนวันละ 4 รอบ เช็ดตาทุกวันเพื่อให้มันลืมตาในสักวัน เช็ดก้นทุกวันเพื่อกระตุ้นการขับถ่าย เราปรารถนาอยากให้เจ้าเอพริลเห็นเราเป็นคนแรกในวันแรกที่ลืมตาเห็นโลกกว้าง

หลายอาทิตย์ผ่านไป.. เอพริลเริ่มลืมตาข้างเดียวก่อน ตอนแรกก็ตกใจว่าทำไมกระรอกถึงลืมตาข้างเดียว แต่คนในกลุ่มบอกว่ามันเป็นเรื่องปกติที่กระรอกจะลืมตาทีละข้าง วันนี้ลืมตาข้างซ้าย วันต่อมาลืมตาข้างขวา เราตื่นเต้นเหมือนได้เห็นลูกตัวเองหัดเดินเป็นครั้งแรก เอพริลลืมตาครบสองข้างแต่ยังมองไม่เห็นเรา เขายังคงวิ่งหาเราตามเสียงที่เราเรียกและจากการดมกลิ่น เอพริลจะส่งเสียงทุกครั้งที่รู้สึกว่าเราอยู่ห่างออกไป เอพริลคงจะกลัวการอยู่อย่างโดดเดี่ยวโดยไม่มีแม่ดูแล

เอพริลเป็นไอ้ต้าวความรักของเรา เอพริลเข้ามาเติมความหมายในชีวิตของเรา ในตอนที่เราคิดว่าชีวิตกำลังแย่เพราะค่อนข้างมีปัญหาในชีวิตช่วงนั้น การมีเขาเข้ามาในชีวิต มันทำให้เราเหมือนมีแรงจะหายใจต่อ การได้เห็นเขาเดินเตาะแตะมาหาเราเหมือนเด็กน้อยที่คลานมาหาแม่ การได้จับขนฟูฟ่องของเขาที่เริ่มหนาขึ้นทุกวันตามอายุของเขา การได้สัมผัสมือเล็กนิดเดียวของเขาสร้างความหมายในชีวิตของเรา การได้ป้อนนมเขาในทุกวันทำให้เราเห็นคุณค่าของการมีชีวิตอยู่มากขึ้น จากตอนแรกที่คิดว่าชีวิตกำลังดิ่งเหว แต่เอพริลกลับดึงเราขึ้นมาจากเหวนั้นได้อย่างน่าเหลือเชื่อ 

สุนัขของเราก็รักเอพริลไม่เบา ที่บ้านเรามีสุนัขทั้งหมด 4 ตัวคือ ถุงเท้า, มอมแมม, ปุ้มปุ้ย และแบล็ค แต่สุนัขตัวที่คาบเอพริลมาชื่อว่า 'มอมแมม' เป็นสุนัขพันธุ์ไทยผสมลาบาดอร์ มันทั้งรักทั้งหวงเอพริล คอยเดินตามทุกครั้งที่เราพาเอพริลออกไปนั่งรับลมรับแดด คอยนอนเฝ้ากลัวสุนัขตัวอื่นจะมาทำร้ายกระรอกของมัน 

ในวันเอพริลเติบโต ลืมตาครบสองข้าง หูเปิดได้ยินเสียงชัดเจน ขนฟู หางฟู เป็นกระรอกที่น่ารักมาก ทุกครั้งที่เอพริลได้ยินเสียงของเรา เอพริลจะร้องเรียกหาเรา มือเล็กไต่กรง เดินเตาะแตะอยากมาหาเรา เอพริลชอบนอนบนฝ่ามือของเราเพราะมันได้รับไออุ่นจากมือของเรา ดวงตากลมที่จ้องมองเราเป็นเวลาเกือบเดือน เอพริลชอบทำจมูกฟุดฟิดดมกลิ่นหาเราอยู่ตลอดเวลา หนวดจะกระตุกเวลาได้กลิ่นอะไรแปลกๆ ฟันซี่น้อยๆที่เพิ่งขึ้นมาได้ไม่กี่อาทิตย์ เอพริลน่ารัก น่าเอ็นดูมาก เราถึงเรียกเขาว่า 'ไอ้ต้าวความรักของเรา'

เมื่อวันที่ 20 เมษายนที่ผ่านมา.. เราสังเกตเห็นเจ้าเอพริลหายใจแปลกๆ หายใจถี่ หายใจหอบ ตอนแรกเราคิดว่าเป็นเพราะมันคงร้อน ด้วยอากาศที่อบอ้าว มันหายใจแบบนั้นมาประมาณสองวัน 

ในที่สุดวันนี้ 22 เมษายน.. เราคิดว่านี่คงไม่ใช่เรื่องปกติ เราพาเอพริลไปพบสัตวแพทย์ คุณหมอวินิจฉัยว่าเจ้าเอพริล ไอ้ต้าวความรักของเราเป็นโรคระบบทางเดินหายใจ คุณหมอแนะนำให้เราพาเจ้าเอพริลไปหาหมอเฉพาะทางเพื่อตรวจอย่างละเอียด ระหว่างนั้นก็ได้ฉีดยาตามอาการให้ก่อน คุณหมอพ่นยาฆ่าเชื้อ ให้น้ำเกลือ ให้เจ้าเอพริลกินน้ำตาลสำหรับสัตว์

ในตอนแรกที่พาเอพริลกลับบ้านหลังจากพบหมอเสร็จ.. เอพริลดูมีแรงขึ้น ร่าเริงขึ้น หลังจากซึม ไม่ค่อยกินนม เราคิดว่าพรุ่งนี้จะพาเอพริลไปตรวจให้ละเอียดอีกทีที่โรงพยาบาลสัตว์เฉพาะทางสำหรับกระรอกในตัวเมือง แต่เรื่องที่ทำให้เราปวดใจก็เกิดขึ้นเสียก่อน

ไอ้ต้าวความรักของเราได้จากไปในเวลา 4 โมงเย็นของวันนี้..

มันเป็นการจากลาที่ทำให้เราปวดใจมากอีกครั้งในชีวิต มันเป็นการจากลาที่ไม่ได้บอกลา เราทำใจไม่ได้จนตอนนี้ที่กำลังเขียนไดอารี่นี้อยู่ เราก็กำลังนั่งร้องไห้ด้วยความคิดถึงลูกสาวของเรา ทุกครั้งที่เราเปิดดูรูป ดูวิดีโอที่เราได้ถ่ายเก็บไว้ เราก็ได้แต่ร้องไห้ด้วยความเสียใจและความคิดถึง เอพริลควรได้เติบโต แข็งแรง ได้หัดกินผลไม้ ได้หัดกินหนอน ได้หัดแถะไม้เพื่อลับฟันสักหน่อย ชีวิตของเอพริลสั้นเกินไป เราเสียใจที่เอพริลไม่ได้ใช้ชีวิต 

ในตอนที่เรานำร่างไร้ความเป็นอยู่ของเอพริลไปฝังลงบนดินใต้ต้นขนุนข้างบ้าน เจ้ามอมที่ทำหน้าที่เหมือนเป็นสุนัขพี่เลี้ยงของเอพริลก็เอาแต่นอนเฝ้าอยู่ใต้ต้นไม้ ใช้จมูกดมๆอย่างเช่นเคย มันคงไม่เข้าใจว่าน้องของมันจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกแล้ว มันเป็นภาพที่ทำให้เราปวดใจ ของทุกอย่างที่เราเคยซื้อให้เอพริล เราต้องเก็บให้พ้นสายตาเพราะเห็นทีไร ก็ปวดใจทุกที เราอยากจะร้องไห้ตลอดเวลา เราเสียใจที่ไม่ได้เห็นเอพริลเติบโต ลึกๆเราก็แอบโทษตัวเองที่พาเอพริลไปหาหมอช้าไป.. TT

    เพื่อนของเราบอกกับเราว่า.. แม่กระรอกตัวนั้นคงรู้ว่าลูกของตัวเองป่วยใกล้ตายถึงได้ไม่เอาลูกตัวเองในวันนั้น เราไม่รู้ว่าจริงไหม แต่เราเชื่อว่าถ้าวันนั้นรังของมันไม่ร่วงลงมา แม่กระรอกตัวนั้นจะดูแลลูกของมันให้ดีที่สุด ดูจากที่แม่มันชอบแวะเวียนมาหาอยู่บ่อยครั้งตลอดเวลาที่เราได้เลี้ยงเจ้าเอพริล..

เราคิดถึงแกนะเอพริล.. คิดถึงแววตาที่มีความน่ารักอยู่ในนั้น 

ถ้าแกยังอยู่แถวๆนี้ เราอยากให้แกรู้ว่าเรารักแกมาก เรารักเหมือนลูกคนหนึ่ง หลายคนไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องร้องไห้จนเสื้อเปียก ตาบวมขนาดนี้ กับแค่กระรอกตัวหนึ่ง แกไม่ใช่แค่กระรอก ตั้งแต่วันแรกที่แกเข้ามาในชีวิตเรา แกคือลูกของเรา แกคือคนในครอบครัวที่เรารักสุดหัวใจ

ขอบคุณ 20 วันที่ให้เราได้ดูแลแก ได้รักแกนะ..

 เราขออวยพรให้แกไปสู่ความสงบสุข ขอให้แกเกิดมาโชคดีมีครอบครัวที่น่ารักอีกครั้งในชีวตข้างหน้า ขออย่าโชคร้ายตกจากรังอีกนะ

22/04/2022

เราจะคิดถึงแกตลอดไป..

เอพริล.. ไอ้ต้าวความรักของเรา

May you rest in peace.. April.